De dogrescue!

Zondagochtend werd ik om half 9 opgehaald om naar de dogrescue te gaan. In de bus keken we een film over het elephant nature park, waar de honden rescue bij hoort. De film liet af en toe erg zielige dingen zien over hoe olifanten getraind worden. Maar ook mooie stukken over het redden van de olifanten. 
Toen we aankwamen op het park kregen we een rondleiding. Het is een groot park met fantastisch uitzicht en overal lopen olifanten, waterbuffels, honden en katten rond. Verder zijn er nog apen, paarden en een stier maar die zitten allemaal in kooien. Daarnaast heb je dan nog heel veel rennen met honden. In totaal zijn er ongeveer 430 honden in het park. Daarvan lopen er ongeveer 60 los door het park en de rest is verdeeld over alle rennen. Het zijn erg grote rennen waar de honden goed in kunnen rondrennen, spelen, plekken hebben om zich te verstoppen en meestal ook nog kunnen zwemmen.

Na de rondleiding hebben we nog even geholpen met het werk, het huis bekeken waar we zouden gaan slapen, de rest van de groep ontmoet en avond gegeten. Maar pas de volgende dag zouden we echt aan het werk gaan.

Het werk dat wij hier doen draait vooral om de kliniek. Omdat alle honden daar in kleine kooien zitten moeten ze drie keer per dag uitgelaten worden en omdat de honden ziek zijn moet er erg veel schoon gemaakt worden. We hebben hier in principe elke dag dezelfde routine, hoewel er ook elke dag veel dingen afwijken. 's Morgens om 7 uur beginnen we met het ontbijt zodat we om 8 uur kunnen beginnen met werken. We gaan dan alle honden in de kliniek uitlaten. Dat zijn ongeveer 25 honden. Terwijl de meeste mensen aan het wandelen zijn, blijven er twee mensen achter die alle kooien schoonmaken en zorgen dat er eten klaar staat als de honden terug komen van hun wandeling. Zodra alle honden hebben gewandeld gaan we de hele vloer van de kliniek vegen, schoonmaken met zeep en naspoelen met water. Daarna gaan we de honden in de bergrennen uitlaten. En als dat klaar is gaan we verder met het uitlaten van andere honden uit andere rennen maar het verschilt elke dag welke honden dat zijn. Om 11 uur hebben we ander half uur lunchpauze. Dan lopen we snel naar het restaurant, gaan in de rij staan voor het buffet, eten snel en zodra ons eten op is moeten we al weer terug naar de kliniek. Daar gaan we nog een keer alle honden uitlaten en noteren hoeveel de honden die ochtend hebben gegeten. Daarna hebben we anderhalf uur die we meestal besteden met in een van de rennen gaan zitten en teken van honden af halen. Gemiddeld haal je van een hond zo'n 30 of 40 teken af. En als je een hond vind die erg lekker wordt gevonden door de teken zijn het er zo 100. De teken zitten over hun hele lijf en ook in hun oren en tussen hun tenen. Dus we moeten proberen zoveel mogelijk teken te verwijderen, voordat er nieuwe opspringen en ze weer vol zitten.
Na het teken verwijderen, gaan we om 3 uur altijd weer naar de kliniek om alle honden eten te geven, dan uit te laten en de kooien schoon te maken, dan vegen, alle vloer schrobben met bleek, en dan alles met water naspoelen. Tegen de tijd dat dat klaar is is het half 5, vaak zijn er dan nog wat kleine klusjes en soms mogen we om half 5 gaan. Dan gaan we even snel douchen, als er water is, en weer naar het restaurant waar we om 6 uur avondeten. 's Avonds zitten we een beetje te kletsen en te internetten als de WiFi het doet. Soms nemen we een massage en soms is er een avondprogamma. En dan rond 9 uur gaat iedereen uitgeput terug naar het huis en naar bed waar we proberen te slapen tussen ongeveer 200 blaffende honden. Het huis staan namelijk in een van de hondenrennen, tussen een heleboel andere hondenrennen in. 

Naast deze routine gebeuren er ook elke dag andere dingen. Zo hadden we op maandagmiddag een praatje over de veiligheid rondom olifanten. De olifanten lopen hier namelijk gewoon los en er is niet altijd een begeleider in de buurt, dus je moet zelf goed oppassen. Verder hadden er op maandagavond een welkomstceremonie met Thaise muziek en je kreeg een touwtje om je arm om geblest te worden.
Op dinsdag hebben we twee groepen honden van ren verwisselt. Dat was nog een aardige klus met twee groepen van ongeveer tien hele enthousiaste honden.
Op woensdag heb ik voor het eerst een hond een bad mogen geven, wat ook erg leuk was om te doen. 's Avonds hadden we Thai culturele night. Dat hield in dat ze eerst wat uitleg geven over Thailand en de cultuur, toen leerden we wat Thaise woorden, toen leerden we tellen in het Thais en daarna leerden ze ons nog een Thais liedje over een olifant. De mensen die deze avond deden waren erg grappig en het was een leuke avond.
Donderdag was een hele hectische dag. Onze begeleider had een vrij dag dus was het sowieso al anders dan anders. Toen we aankwamen bij de kliniek bleek dat we daar geen water hadden waardoor we de honden geen water konden geven, niks konden schoonmaken en de honden geen bad konden geven. Daarnaast was er een hond die zomaar heel erg begon te bloeden, met de lunch kwamen er zomaar twee honden die niemand kenden aan lopen op het park en 's middags besloten een paar mensen zomaar een paar uur pauze te nemen en te gaan douchen terwijl de rest keihard aan het werk was. Maar alles werd uiteindelijk opgelost en aan het einde van de dag was alles weer prima. Omdat iedereen toen doodmoe was en een pijnlijk lichaam had hebben we met de hele groep massage's genomen en dat was toen toch wel even geweldig!  
Op vrijdag ben ik mee geweest naar de gehandicapte honden. Er zijn in dit park drie honden die hun achterbenen niet kunnen gebruiken. Ze hebben een speciale kooi met een hele gladde vloer waar ze kunnen zitten en zichzelf dan met hun voorpoten vooruit kunnen trekken terwijl de achterkant er achteraan glijd. Wij gingen de honden uitlaten. Een van hun heeft een auto-ongeluk gehad en die zal haar achterbenen nooit meer kunnen gebruiken dus die heeft een rolstoel. De andere twee zijn gehandicapt geboren en moeten wel leren om hun achterbenen te gebruiken dus die hebben een tuigje om hun achterbenen waarmee je telkens probeert ze wel op hun achterbenen te laten lopen. Met die twee honden deden we ook oefeningen zoals over dingen heen springen en tussen twee palen doorlopen. 
Gister was een vrij normale dag die verliep zoals het hoort. Na het werk hadden we wel nog een praatje van de oprichtster van dit park. Het was erg interessant en soms erg zielig om de verhalen te horen en de foto's te zien. Daarnaast was het leuk om te zien hoe gepassioneerd ze is over dit park en hoeveel ze geeft om de dieren die ze hier hebben. Na het praatje hadden we afscheidsavond, wat inhield dat het eten net iets anders was dan normaal en dat er wat Thaise kinderen leuke Thaise dansen uitvoerden.

Vandaag vertrekt bijna iedereen. Dat is jammer want het was een gezellige groep. De groep van deze week zal veel kleiner zijn dus dat zal erg hard werken worden. Ik ga deze week zorgen voor de pupies in quarantaine. De pupies hebben parvo en worden afgescheiden van de rest gehouden en er mogen dus ook niet te veel andere mensen bij. Daarom ga ik dat nu de hele week doen, dus dat wordt vast leuk, gezellig met de pupies knuffelen. 

Ik vind het werken met de honden echt geweldig! Alle honden zijn echt schatjes. De meeste zijn super blij om je te zien, willen knuffelen en springen tegen je op als je binnenkomt. En ondanks dat er zoveel honden zijn, zijn er toch een paar honden waar je erg gehecht aan raakt omdat je ze bijvoorbeeld drie keer per dag uitlaat en omdat het gewoon echt schatjes zijn. Ik denk dat het moeilijk gaat worden om volgende week afscheid te nemen van alle hondjes. Maar nu eerst nog even een week genieten!

Verder heb ik deze week mijn ticket naar huis omgeboekt. In plaats van na 3 maanden kom ik nu na 2 maanden op 23 mei weer terug naar huis. Dit is ten eerste om dat ik verwacht dat mijn geld tegen die tijd op is. Daarnaast zou ik na die twee maanden weer in mijn eentje rond moeten reizen en omdat ik dat gewoon niet leuk vind heb ik besloten dat ik mijn vakantie beter na 8 geweldige weken kan afsluiten en tevreden naar huis kan gaan. Op deze manier hoef ik me de komende weken niet meer druk te maken over hoe ik de tijd in mijn eentje ga doorkomen en kan ik gewoon mijn geld uitgeven zonder me de hele tijd zorgen te maken of ik wel genoeg overhoud. 
Ik kom dus 23 mei, na twee geweldige maanden thuis om daar te genieten van de herinneringen, foto's  en souveniertjes!